Αμυγδαλιά: Οι προσβολές της εποχής - Τρόποι αντιμετώπισης

H καλλιέργεια της αμυγδαλιάς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε μία σειρά μυκητολογικών προσβολών.

Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και μέχρι την καρπόδεση, με την άνοδο της θερμοκρασίας και τον περιορισμό της υγρασίας, η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε μία σειρά μυκητολογικών προσβολών.

ΜΟΝΙΛΙΑ ή ΦΑΙΑ ΣΗΨΗ

Εισέρχεται από πληγή ή από το στίγμα του υπέρου με υγρό και θερμό καιρό. Τα σπόρια πέφτουν στο στίγμα του υπέρου του άνθους, όπου βλαστάνουν και εισχωρούν στον κλαδίσκο τον οποίο προσβάλλει και ξηραίνει μαζί με τα άνθη. Τα ξηρά άνθη παραμένουν πάνω στον ξηρό κλαδίσκο και οι μικροί καρποί μένουν μουμιοποιημένοι πάνω στα κλαδιά. Σε μεγάλους κλαδίσκους η μονίλια προκαλεί μεγάλα έλκη από όπου τρέχει κόμμι και αναπτύσσεται δευτερογενής μόλυνση.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται κυρίως με την εφαρμογή κατάλληλων φυτοπροστατευτικών προϊόντων στα στάδια της λευκής κορυφής, της πλήρους άνθησης και της πτώσης των πετάλων. Οι εφαρμογές μπορεί να συνεχιστούν και στο στάδιο του καρπιδίου, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες (βροχοπτώσεις κλπ.). Για την καταπολέμησή της συνιστάται, επίσης, η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, όπως Texas και Marcona. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφεύγονται οι πληγές στα δέντρα από μηχανήματα και μυζητικά έντομα, όπως αφίδες και ρυγχίτες. Τέλος, οι προσβεβλημένοι ξηροί κλάδοι και καρποί θα πρέπει να συλλέγονται και να καίγονται.

ΕΛΚΟΣ ΚΛΑΔΙΣΚΩΝ (ΦΟΥΖΙΚΟΚΟ ή ΦΟΜΟΨΗ)

Μικρά έλκη, νεκρώσεις οφθαλμών και κλαδίσκων του έτους και εν συνεχεία ξηράνσεις κλάδων και καστανές ακανόνιστες έως κυκλικές κηλίδες στα φύλλα, αποτελούν τα συμπτώματα προσβολής από το μύκητα της φόμοψης. Η ζημιά ξεκινά συνήθως με τον σχηματισμό νεκρώσεων στη βάση ή γύρω από έναν οφθαλμό.

Η συγκεκριμένη ασθένεια προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές σε αρκετές περιοχές, κυρίως στην ποικιλία Φυρανιά (Ferragnes), που είναι ιδιαίτερα ευπαθής στη συγκεκριμένη ασθένεια, ενώ αντίθετα η ποικιλία Texas είναι ιδιαίτερα ανθεκτική.

Η αντιμετώπισή της είναι δύσκολη καθώς ευνοείται, όπως και οι άλλες μυκητολογικές ασθένειες από την ύπαρξη υγρασίας.

Συνιστάται καταπολέμηση κατά το στάδιο της έκπτυξης των οφθαλμών και στη συνέχεια κάθε φορά που δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες (θερμ. 15-25 °C και βροχοπτώσεις), και το φθινόπωρο κατά την πτώση των φύλλων με κατάλληλα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα.

ΕΞΩΑΣΚΟΣ

Το παθογόνο προσβάλλει φύλλα, καρπούς και βλαστούς. Στα φύλλα προκαλεί νεκρωτικές κηλίδες οι οποίες στη συνέχεια αποξηραίνονται και πέφτουν παρέχοντας, αργότερα, την εντύπωση ότι το φύλλο έχει βληθεί από σκάγια. Στους καρπούς δημιουργούνται κηλίδες ανυψωμένες σαν σπυριά και στους βλαστούς μικρά έλκη. Συνιστάται καταπολέμηση στο στάδιο διόγκωσης των οφθαλμών και επανάληψη στην πτώση των πετάλων με κατάλληλα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

ΠΟΛΥΣΤΙΓΜΑΤΩΣΗ

Η εμφάνιση κίτρινων - πορτοκαλοκόκκινων κηλίδων στα φύλλα, η οποία εκδηλώνεται αργότερα αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας. Ευνοείται από την υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία. Επιπλέον, οι μολύνσεις των φύλλων διαρκούν μέχρι τα μέσα καλοκαιριού και σε έντονες προσβολές μπορεί να προκαλέσουν αποφύλλωση των δέντρων. Συνιστάται καταπολέμηση μετά την έκπτυξη των φύλλων με κατάλληλα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα.

Τονίζεται πως με εξαίρεση τη μονίλια που απαιτεί ετήσια συστηματική καταπολέμηση, οι υπόλοιπες ασθένειες πρέπει να αντιμετωπίζονται περιστασιακά κατά περίπτωση.

ΦΥΤΟΦΘΟΡΑ

Οι εδαφογενείς μύκητες του γένους Phytophtora προσβάλλουν κυρίως το λαιμό των δέντρων και τα συμπτώματά τους γίνονται εμφανή αργότερα. Χαρακτηριστικά, ο φλοιός στο σημείο της προσβολής φαίνεται σκοτεινότερος, υδατώδης, σαν να είναι βρεγμένος. Τα ασθενή δέντρα εμφανίζουν αρχικά καχεκτική βλάστηση με φύλλα μικρά και κιτρινοπράσινα που πέφτουν στις αρχές του καλοκαιριού.

Η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία του εδάφους, ιδίως στην περιοχή του λαιμού π.χ. όταν η άρδευση γίνεται με κατάκλυση. Σε κάθε περίπτωση συνιστάται, προληπτικά, τα νεαρά δεντρύλλια να εγκαθίστανται σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη, ενώ το σημείο ένωσης υποκειμένου εμβολίου πρέπει πάντοτε να βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, να μη βρέχεται ο κορμός κατά την άρδευση, να καταστρέφεται η αυτοφυής βλάστησης πέριξ του κορμού με σκοπό τη μείωση της εδαφικής υγρασίας και να αποφεύγονται οι τραυματισμοί του κορμού κατά την διενέργεια καλλιεργητικών εργασιών.

Σε περιπτώσεις προσβεβλημένων δένδρων θα πρέπει να προβαίνουμε σε απομάκρυνση του προσβεβλημένου τμήματος του κορμού και σε επάλειψη με πυκνό βορδιγάλειο πολτό ή κατάλληλη αλοιφή και να παρακολουθούμε με επισταμένη προσοχή την πορεία των δένδρων αυτών προκειμένου να μην εξαπλωθεί η ασθένεια και στα υπόλοιπα δένδρα του αμυγδαλεώνα.

ΕΥΡΥΤΟΜΟ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ

Το ευρύτομο διαχειμάζει ως ανεπτυγμένη προνύμφη στους προσβεβλημένους καρπούς που παραμένουν στα δένδρα ή είναι πεσμένοι στο έδαφος. Για την αντιμετώπιση του ευρύτομου, οι αντίστοιχες τεχνικές υπηρεσίες κάθε περιοχής εγκαθιστούν δίκτυο κλωβών και εκδίδουν Δελτία Γεωργικών Προειδοποιήσεων.

Για περιπτώσεις μεμονωμένων αμυγδαλεώνων που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές από το δίκτυο των κλωβών των ως άνω υπηρεσιών, προτείνεται στους αμυγδαλοκαλλιεργητές, προκειμένου να πετύχουν μία κατά το δυνατό στοχευμένη καταπολέμηση του εντόμου, να συλλέγουν «μουμιοποιημένα» αμύγδαλα με προνύμφες του εντόμου και να τα τοποθετούν σε καλώς αεριζόμενα δοχεία (κατά προτίμηση ξύλινα για την αποφυγή ανάπτυξης υψηλών θερμοκρασιών).

Τα δοχεία αυτά πρέπει να αναρτώνται σε δέντρα (ένας κλωβός / αμυγδαλεώνα) ώστε παρακολουθώντας τα, να προσδιορίζουν το χρόνο εξόδου του ενηλίκου εντόμου και να εφαρμόζεται ο ψεκασμός στον κατάλληλο χρόνο με στόχο την μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και την περιστολή των επιπτώσεων τόσο στον οικονομικό, όσο και στον περιβαλλοντικό τομέα.